صنعت نفت
تمهیدات سیاسی و بی نتیجه
بنا به اخبار دریافتی، سیاست جدید مدیریت شرکت نفت در بخش پالایشگاه ها بر این مبنا قرار گرفته که بیش از پیش مدیریت را از دست متخصصین با سابقه خارج کرده و مستقیما به دست عوامل بسیجی و حزب الهی تربیت شده در شرکتهای مهندسی نفت و گاز قرار داده اند. این سیاست در شرکت نفت جدید نیست اما در دوره اخیر سرعت سرسام آوری گرفته است.
همینطور در سراسر ایران، به تمام کارکنان شرکت نفت اعم از بازنشسته و کارکنان شاغل، یک میلیون تومان در اوایل آبان ماه امسال به حسابهایشان تحت عنوان "حق نفت"؟ واریز کرده اند. این را بخوانید باج سبیل برای ساکت کردن کارگران صنایع نفت! این موضوع در کل ایران از تهران، اصفهان، بندرعباس، خوزستان، از پالایشگاه ها تا شرکت پخش سهامی عام و خاص، خطوط لوله، شرکت گاز و ملی حفاری، و طرح اقماری بوده است. لازم به ذکر است که این پول فقط به کارکنان رسمی شرکت نفت داده شده و شامل حال کارگران پیمانی و قراردادی نشده است.
کنترل صنایع نفت، جلوگیری از هر گونه اختلالی در روند استخراج و تولید نفت و محصولات جانبی و صادرات آن یک سیاست قدیمی جمهوری اسلامی است. حتی در این مراکز تشکیل نهادهای پلیسی ضد کارگری مانند شورای اسلامی ممنوع بوده است. با اینحال اعتراضات کارگری و نارضایتی در مراکز نفتی رو به رشد است. هر روز به دلیل فرسودگی صنایع و پائین آمدن استاندارهای ایمنی کار و سیاست صرفه جوئی، انفجارها بیشتر میشود و جان تعداد بیشتری از کارگران و کارکنان نفت را میگیرد. صنایع نفت از درون دارد نابود میشود و ظرفیت تولید روز به روز کاهش می یابد. نفس سر پا نگهداشتن صنایع فرسوده کنونی با انواع مشکل و همینطور پیامدهای خونبار برای کارگران شرکت نفت روبرو بوده است.
به طریق اولی این تمهیدات سیاسی و امنیتی، آنهم در متن بحران و ورشکستگی و فلج اقتصادی، دردی از جمهوری اسلامی دوا نمیکند. کارگر نفت دیر یا زود بار دیگر به "رهبر سرسخت" جامعه تبدیل خواهد شد.
